Thailand 2012
King Bhumibol Adulyadej of Thailand 2012
Thailand's Royal Barge Procession (Thai: กระบวนพยุหยาตราชลมารค; RTGS: Krabuan Phayuhayattra Chonlamak) is a ceremony of both religious and royal significance which has been taking place for nearly 700 years. The exquisitely crafted Royal Barges are a blend of craftsmanship and traditional Thai art. The Royal Barge Procession takes place rarely, typically coinciding with only the most significant cultural and religious events. During the reign of King Bhumibol Adulyadej, spanning over 60 years, the Procession has only occurred 16 times.
The Royal Barge Procession, in the present, consists of 52 barges: 51 historical Barges, and the Royal Barge, the Narai Song Suban, which King Rama IX built in 1994. It is the only Barge built during King Bhumibol's reign. These barges are manned by 2,082 oarsmen. The Procession proceeds down the Chao Phraya River, from the Wasukri Royal Landing Place in Khet Dusit, Bangkok, passes the Temple of the Emerald Buddha, the Grand Palace, Wat Po (Thai: วัดโพธิ์), and finally arrives at Wat Arun (Thai: วัดอรุณ, Temple of the Dawn).
King Chulalongkorn on Royal Barge Suphannahong.
Thailand's Royal Barge Procession most likely began during the Ayutthaya period in the 14th century. Western visitors witnessed and wrote about the "immense procession with 200 boats" upon their arrival in Thailand in the 18th century. During the processions, the oarsmen were kept in rhythm by the beating of drums, with accompanying music. This traditional boat song was written by Prince Dhamma Dibes of the late Ayutthaya period.
Most of the vessels in the procession doubled as warships, and when war erupted, the barges and boats would be used as instruments of battle.
In 1767, Burma invaded Thailand, and, for the second and last time were able to capture the capital, Ayuttaya. Amid the destruction, the entire fleet was burned and destroyed, after the Burmese found them at their hideaway. General Taksin rallied the Thais and established the new capital at Thonburi. During his short 15-year reign, Taksin ordered the reconstruction of the barge fleet, and used a fleet of 115 barges to carry a revered figure of Buddha to his new capital.
Chao Phaya Chakri succeeded King Taksin, and moved the capital to the eastern side of the river to what is now known as Bangkok. Chao Phaya Chakri, founder of the Chakri Dynasty, ruled as King Buddha Yodfah (Rama I) and began the Royal Kathin Ceremony Procession. The Kathin Ceremony is a presentation of Kathin robes and earns merit by honouring and supporting the Buddhist Monks.
Soon after his coronation in 1782, King Rama I ordered construction of the Royal Barge Si Suphannahong. The Si Suphannahong was the principle Royal Barge for more than a century. In 1911 King Rama VI launched its successor, also named Suphannahong.
The Prince of Nakhon Sawan, during the reign of Rama V, regulated the formations, which became the standard "Major" and "Minor" formations used today.
Processions took place occasionally until the absolute monarchy ended in 1932. And most of royal barge are kept near Thonburi train station and was bombed in WWII destroy a large number of royal barges. They were not resumed until the celebration of the 25th century of the Buddhist Era in 1957. In 1959, Bhumibol Adulyadej revived the Royal Barge Procession as a method to present the Royal Kathin (Robes for monks) in dedicated ceremonies.
Modern Processions
Occurrences
In the reign of the present king, Bhumibol Adulyadej, 16 royal barge processions have been conducted:
Major Sailings
Royal Barge Suphannahong arrived at Wat Arun for Royal Kathin Ceremony
The 25th Century Celebrations of the Buddhist Era - 14 May 1957
Royal Barge Procession in the Bangkok Bicentennial Celebrations, 5 April 1982
Royal Barge Procession for Royal Kathin Ceremony at Wat Arun, 20 October 1982
Royal Barge Procession for Royal Kathin Ceremony at Wat Arun, 16 October 1987 (King's 60th Birthday)
Royal Barge Procession for Royal Kathin Ceremony at Wat Arun, 7 November 1996 (King's 50th anniversary on the throne)
Royal Barge Procession for Royal Kathin Ceremony at Wat Arun, 4 November 1999 (King's 6th cycle, 72 years old)
Royal Barge Procession for APEC Meeting 20 October 2003 (video)[2]
King's 60th – Diamond Jubilee of the king's accession to the throne. 12 June 2006 (52 barges) (video)
Royal Barge Procession for Royal Kathin Ceremony at Wat Arun, 5 November 2007 (King's 80th Birthday) (video)
Royal Barge Procession for Royal Kathin Ceremony at Wat Arun, 22 October 2011 (King's 7th cycle, 84 years old) Postponed due to massive flooding, and was rescheduled and run on 9 November 2012.
Royal Barge Procession for Royal Kathin Ceremony at Wat Arun, 9 November 2012, rescheduled from 22 October 2011.
Additional sailings (Royal Kathin)[edit]
Royal Barge Procession for Royal Kathin Ceremony at Wat Arun 15 November 1959
Royal Barge Procession for Royal Kathin Ceremony at Wat Arun, 2 November 1961
Royal Barge Procession for Royal Kathin Ceremony at Wat Arun, 22 October 1962
Royal Barge Procession for Royal Kathin Ceremony at Wat Arun, 15 November 1964
Royal Barge Procession for Royal Kathin Ceremony at Wat Arun, 19 October 1965
Royal Barge Procession for Royal Kathin Ceremony at Wat Arun, 27 October 1967
Barge Procession to transport the Buddha Image, 12 April 1982
Organization
The Royal Barge Procession is conducted in one of two formations, the Major and the Minor. The Major formation, also known as the Major Battle Formation (Petch Phuang Major Battle Formation) dates from the time of King Narai. This formation is used for the more significant events, such as The Royal Kathin Ceremony, the movement of the sacred image of Buddha, or important occasions of state. The Petch Phuang Formation is arranged into five columns, with the Royal Barges in the center, and two rows of war barges on each side. In the Minor formation, there are three columns, the Royal Barges in the middle, and a single row on each side.
Major Barge Procession
Arranged in five rows.
1 pair of lead barges carrying high-ranking officials with the position of permanent undersecretary.
1 pair of ancient Thai battle boats with cannons at the bow, carrying army conniellers.
2 pairs of plain outer barges
4 pairs of inner barges with decorated mastheads in the shape of the garuda, monkeys, and ogres.
1 outer drum boat, 1 inner drum boat, with six musicians each playing the Pi and the klong khaek.
1 inner, 1 outer boat for the Royal Police.
The Ekachai Barge with covered throne for monks' robes, the Buddha image or flower arrangements complete with regalia.
The Ekachai Hern Hao Barge and the Ekachai Lao Thong Barge, carrying musicians from the Traditional Band of the Royal Family of Thailand and the military bands of the Royal Thai Army to lead the Royal Barge.
The Royal Barge with covered throne and regalia
Pavilion Barge for the king's change of robes
Second Royal barge
1 pair of Police barges
2 pairs of Army barges
1 pair of plain rear barges
SEE LINE-UP
Minor Barge Procession
1 pair lead barges
1 pair attack barges
7 pairs plain barges
4 pairs animal masthead barges
1 left drum boat, 1 right drum boat
2 police boats—left and right
The Ekachai Barge with a covered throne for the monks' robes, a Buddha figure or a flower arrangement complete with regalia
The Ekachai Hern Hao Barge with musicians and the Ekachai Lao Thong Barge
The Royal Barge with appropriate regalia
The Second Royal barge
1 pair police Barges
The Barges
The Royal Barges
Rehearsal day : Royal Barge Procession
Crew of Sukrip Khrong Mueang performed the ritual wai to the Mae Ya Nang, the female spirit believed to be in every boat.
The Royal Barge Suphannahong ("the Golden Swan" or the "Phoenix") was built in 1911 during the reign of Rama VI with a bow resembling a mythical swan, or hong, adorned with gold lacquer and glass jewels, with a crystalline ball and tassle dangling from her mouth. This 46-meter craft was carved from a single trunk of teakwood, and was launched 13 November 1911. There is a golden pavilion on board to house the king and his immediate royal family. Suphannahong is the regular royal barge, if a royal is travelling with the procession. Suphannahong's hull is painted black.
The World Ship Trust, in 1992, named the Royal Barge Suphannahong a Maritime World Heritage.
The original Royal Barge Anantanakkharat ("Ananta, the King of Serpents") was built during the reign of Rama III (King Nangklao). It was used as the primary Royal Barge of Rama IV (King Mongkut). The current Anantanakkharat was built during the Reign of Rama VI (King Vajiravudh), and launched on 14 April 1914. The bow is carved into the 7-headed Nakkharat, the mystical snake-like creature, in gold lacquer and glass jewels. 'Anantanakkharat carries a smaller pagoda-like structure to carry holy objects, unlike the others royal barges, which are equipped with pavilions. Her hull is painted green.
The Royal Barge Anekkachatphuchong ("the Variety of Serpents") is the oldest of the four Royal Barges, being the actual barge built in the late 19th century during the reign of Rama V (King Chulalongkorn). While no mythical figure is readily visible on the bow, numerous small ornamental Naga figures are carved into the bow. The hull of Anekkachatphuchong is painted pink.
The Royal Barge Narai Song Suban Ratchakan Thi Kao or The Royal Barge Narai Song Suban HM King Rama IX ("God Narayana on his carrier, Garuda") is the only barge built during the reign of Bhumibol Adulyadej, who laid the keel in 1994. It was built under commission by the Royal Thai Navy and the Thai Department of Fine Arts and was launched 6 May 1996 to coincide with the celebration of the fiftieth anniversary of Bhumibol Adulyadej's accession to the throne. Temporarily took over the role of the main royal barge from Suphannahong for one occasion and has a red hull. The original Narai Song Suban started life as Mongkol Suban, and had only the Garuda as a figurehead, before having a statue of Narayana retrofitted to her by King Mongkut and being renamed Narai Song Suban.
The names of the four Royal Barges are composed in a consistent rhyme: "Suphannahong", "Narai Song Suban", "Anantanakkharat" and "Anekkachatphuchong". The Royal Barges' arrangement in the Procession would have "Anantanakkharat" leading, with the "Suphannahong", "Narai Song Suban" and "Anekkachatphuchong" following respectively.
Thailand 2006
Janine Yasovant Writer
The Diamond Jubilee of the King of Thailand's accession to the throne 60 years ago. The celebration begins on June 9th and honors the world's longest, reigning, living monarch--His Majesty, Bhumibhol Aduljadej. Crowds of tourists from around the world as well as Thai citizens will witness the spectacular royal ceremony June 12th, which will feature groups of elaborate royal ceremonial vessels embarking from Wasukri royal pier along Chao PhrayaRiver to the Wat Aroonratchawanaram. Over 2000 oarsmen from various naval units will take part in the procession which comprises 52 barges.
The ChaoPraya River flows through 11 provinces of Thailand from the branch of the rivers in the north. The four rivers Ping, Wang, Yom and Nan unite in Nakornsawan province. We could say that this river is the Thai 'cultural' river from ancient time to the present. Water was a frequent used means of transports for Kings in ancient times. During the Sukhothai period, Phra Ruang used barges to float kratongs (lighted candles in floats) in the Jong Priang Ceremony in the great pond as well as to display fireworks on full-moon nights. In the Ayudhaya period, the capital was an island surrounded by many rivers and canals. Thus boats played a crucial role in transport as well as in battles. Many warships were then built during this period.
Even in a normal situation, soldiers still needed to be prepared for emergency or surprise attack. The flood season was naturally the most suitable time to practice battle formation as the young men were also free from farming. The season also coincided with the Kathin festival when the King would also present Kathin robes to the temple. So the Kathin ceremony with barges became a tradition for public celebration.
A royal barge procession was also organized when the King wished to travel for both personal enjoyment and for official ceremonies such as a coronation, the worship of Buddhist relics, or to welcome foreign envoys
The specially designed and decorated barges astonished foreigners who came to forge relationships with the historical Siam. King Narai the Great (1656-1688) ordered these barges to welcome the French emissary from the King Louis XIV. Nicholas Chervais, who wrote "Histoire naturelle et politique du Royaume de Siam," described a naval procession during Ayuthaya period as:
"Unmatched in beauty by any naval spectacle, the procession consisting of over two hundred boats, is led by the Royal Barge manned by oarsmen themselves seated in a double row and distinguished by the red bands on their tunic sleeves. Each oarsman wears a headgear, tunic, and trousers marked by gilded bands. The strokes are synchronized and orchestrated by the rhythmic songs sung in praise of the King. The oars are also gilded. The drapes lining the Royal Barge are embellished with precious stones."
Among the 52 vessels this year, there are four grand royal barges:
1. The Royal Barge Suphannahongse was built in the reign of King Mongkutklao (Rama VI), deriving its name from the Royal Barge Sri Suphannahongse which was built in the Reign of King Phra Buddhayodfa Chulalok the Great (Rama I). Rear Admiral Phraya Rajsongkram (Korn Hongsakula) was the naval architect of Royal Barge Suphannahongse as barge of the Royal Barge Ging class. The bow is made into a head of Royal golden swan, gold-lacquer painted and richly decorated with glass ornaments. The hull is painted black outside and red inside. She is 44.90 meters in length, 3.14 meters at the beam and the depth of her hull is 90 centimeters, with the draught of 41 centimeters. Her driving power of 3.50 meters per 1 stroke of 50 paddlers with 2 steersmen, 2 officers fore and aft, 1 standard bearer, 1 signalman, 1 chanter and 7 royal regalia bearers.
2. The first Royal Barge, Narai Song Suban, which was one of the principal Royal Barges with an animal figurehead was launched during Ayutthaya period by King Maha Chakrapat who had turned a Rua Sae, a regular barge used to transport troops and supplies in to a Rua Chai, a fast armed barge with cannons installed at the prow. The prows of the barges were generally carved in the shape of different animals, which existed or were first discovered during His Reign or those which were of a purely mythological nature. Some of these were the emblems of various ministers such as Rachasee or the King of Lions, Kochasee or the elephant-headed lion and Naga or the serpent. Some of the principal Royal Barges had decorated figureheads which resembled Royal Emblems. The prow of the royal Garuda Barge was fashioned in the shape of the Royal Emblem, a Garuda in full flight thereby signifying that the King, who was revered as the reincarnation of a 'Deva', was onboard.
With regard to its historical background, the Narai Song Suban dates back to the reign of King Rama III in the early Rattanakosin Period(1824-1857). The King commanded that the Royal Barge be built along the lines of a traditional Royal Barge of the Ayutthaya Period. There is in fact an entry in the Dynastic Chronicles to the effect that King Rama III deemed that the construction of the Narai Song Suban Royal Barge or the Monkolsuban Royal Barge as it was called at the time, brought honour to the country as a whole.
This Royal Barge was 44.30 meters long, 3.20 meters at the beam and 1.10 meters deep. The interior of the Barge was painted red and had a full complement of 65 oarsmen. The original prow was carved in the shape of the King of the Garudas or of a Garuda holding a Naga, with a porthole beneath the Garuda for the cannon.
Construction of the present barge was commissioned by the Royal Thai Navy and the Fine Arts Department to commemorate the 50th anniversary of His Majesty King Bhumiphol Adulyadej's accession to the throne. She was launched in Kathin festivals 1996, 1999 and APEC meeting 2003.
3. The Royal Barge Anekchatbhuchonge was built anew in the reign of King Chulachomklao (Rama V) as the barge of the Royal Barge Sri class. Her graceful prow is intricately carved and gilded in a delicate pattern of small Naga figures. Her hull is painted pink outside and red inside. She is 45.40 meters in length, 3.15 meters at the beam and the depth of her hull is 1.11 meters, with the draught of 46 centimeters. Her driving force is 3.50 meters from 61 paddlers, 2 officers fore and aft, 1 standard bearer, 1 signalman, 1 chanter and 7 royal regalia bearers.
4. The Royal Barge Anantanagaraj was built anew in the reign if King Mongkutklao (Rama VI) to replace the old barge built in the reign of king Mongkut (Rama IV). Her bow is made into the 7 heads of Nagaraj gold-lacquered and richly decorated with glass ornaments. The barge is of the Royal Barge Ging class, with the hull painted green outside and red inside. She is 42.95 meters in length, 2.95 meters at the beam and the depth of her hull is 76 centimeters, with the draught of 31 centimeters. Her driving power is 3.02 meters from 54 paddlers with 2 steersmen, 2 officers fore and aft, 1 standard bearer, 1 signalman, 1 chanter and 7 royal regalia bearers.
There are four chants, sung at different times. The first is called the kroen-hay. This verse says that the beautiful boat is ready to begin moving. The second, the chalawa-hay, is slow in tempo, and is heard when the boat is moving gradually away from the pier and the oarsmen are still rowing slowly, before the fun starts. It has a wonderful text that praises the King. The third chant is the most fun. It is called moonla-hay and is about the magnificence of the procession of boats. The oarsman have a good time because they really get into the rhythm of the song as the boats pick up speed.
The entire ceremony is simply a spectacular sight and not just an entertainment. It is also a ceremony of deep meaning for the Thai people as they define their place in the world. It connects them throughout their entire history and honors the central symbol of their culture: The King. It also reveals the sustaining breadth of Thai design and decorative arts.
พัชราภิเษกแห่ง การครองสิริราชสมบัติที่ยาวนานที่สุดในโลก
จานีน ยโสวันต์
ปีพัชราภิเษกแห่งการครองสิริราชสมบัติครบ 60 ปี
ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ภูมิพลอดุลยเดช
การเฉลิมฉลองเริ่มต้นในวันที่ 9 มิถุนายน 2549 และเพื่อเป็นเกียรติแด่พระมหากษัตริย์ไทยที่ครองราชย์ยาวนานที่สุดในโลก พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช กลุ่มนักท่องเที่ยวจากทั่วโลกและปวงชนชาวไทยร่วมเป็นสักขีพยานในพระราชพิธีอันยิ่งใหญ่ตระการตาในวันที่ 12 มิถุนายน 2549 เรือพระราชพิธีออกจากท่าวาสุกรีไปตามแม่น้ำเจ้าพระยาไปยังวัดอรุณราชวนาราม ฝีพายมากกว่า 2,000 คนจากกองทัพเรือหลายหน่วยจะมีส่วนร่วมในขบวนเรือจำนวน 52 ลำ
แม่น้ำเจ้าพระยาไหลผ่าน 11 จังหวัดในประเทศไทยจากแม่น้ำทางภาคเหนือของประเทศไทย 4 สาย คือ ปิง วัง ยม น่าน ไปรวมตัวกันที่จังหวัดนครสวรรค์ เราสามารถกล่าวได้ว่าแม่น้ำสายนี้คือแม่น้ำสายวัฒนธรรมมาตั้งแต่โบราณกาลจวบจนปัจจุบัน การเสด็จประพาสทางน้ำเป็นวิธีการที่ใช้บ่อยสำหรับพระมหากษัตริย์ไทยในสมัยอาณาจักรสุโขทัย สมเด็จพระร่วงเจ้าทรงใช้เรือในพิธีลอยกระทงในพระราช
พีธีจองเปรียงในสระน้ำขนาดใหญ่และมีการจุดเทียนเล่นไฟในคืนวันเพ็ญ ในสมัยอยุธยา เมืองหลวงนั้นถูกล้อมรอบด้วยแม่น้ำลำคลอง เรือมีบทบาทสำคัญในการขนส่งเช่นเดียวกับการทำสงคราม เรือรบหลายลำถูกสร้างขึ้นในช่วงนี้
แม้กระทั่งยามปกติ ทหารยังคงมีความจำเป็นต้องเตรียมพร้อมสำหรับการจู่โจมยามเกิดภาวะฉุกเฉินฤดูน้ำหลากเป็นเวลาที่เหมาะสมสำหรับการฝึกจัดรุปแบบการรบเนื่องจากไม่ต้องทำการเพาะปลูก ฤดูกาลนั้นเป็นช่วงพิธีการถวายผ้าพระกฐินเมื่อพระมหากษัตริย์ทรงถวายผ้าไปยังวัดต่างๆ พิธีการเดินเรือเพื่อถวายผ้าพระกฐินจึงกลายเป็นพิธีการสำหรับการเฉลิมฉลองของประชาชนเช่นกัน
การเสด็จพยุหยาตราทางชลมารคยังได้ถูกจัดเตรียมเมื่อกษัตริย์ทรงมีพระประสงค์จะเดินทางเพื่อความสำราญพระราชหฤทัยและเพื่อพิธีกรรมทางศาสนาเช่นพิธีราชาภิเษก บูชาพระบรมสารีริกธาตุ หรือเพื่อต้อนรับทูตานุทูตจากต่างประเทศ การประดับตกแต่งเรือเป็นพิเศษได้สร้างความตื่นตาตื่นใจแก่ชาวต่างชาติที่มาเจริญสัมพันธไมตรีกับประเทศสยามในอดีตกาล ในสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช (พ.ศ 2199 - 2231) ทรงรับสั่งให้นำกองเรือไปต้อนรับคณะทูตของพระเจ้าหลุยส์ที่14 บาทหลวง นิโคลัส แชเวส ผู้เขียนประวัติศาสตร์สยามในหนังสือที่ชื่อว่า"Histoire naturelle et politique du Royaume de Siam" ได้อธิบายขบวนเรือพิธีในสมัยอยุธยาไว้ดังนี้
"งดงามหาใดเปรียบไม่ได้แล้วจากการแสดงทางเรือ ขบวนเรือพีธีมีถึง 200 ลำ นำขบวนโดยเรือหลวง ฝีพายนั่งเรียงกันสองแถว จำแนกโดยแถบสีแดงที่แขนเสื้อ แต่ละนายสวมหมวก เสื้อ กางเกงที่มีแถบสีทอง ฝีพายเป็นจังหวะตามบทเพลงยอยศพระมหากษัตริย์ ไม้พายก็มีแถบสีทองเช่นกัน สำหรับเรือหลวงก็ตกแต่งม่านด้วยเพชรพลอยอันล้ำค่า"
สำหรับปีนี้มีเรือพระราชพิธีทั้งหมด 52 ลำ ซึ่งมีเรือรบหลวงขนาดใหญ่ 4 ลำ ดังต่อไปนี้
1. เรือพระที่นั่งสุพรรณหงส์
สร้างขึ้นในรัชสมัยของพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 6 ได้ชื่อมาจากเรือพระที่นั่งศรีสุพรรณหงส์ที่สร้างในรัชสมัยพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชรัชกาลที่ 1 พลเรือเอกพระยาราชสงคราม ( กร หงสกุล ) ซึ่งเป็นสถาปนิกต่อเรือพระที่นั่งแบบกิ่งลำนี้ หัวเรือเป็นรูปหงส์ลงรัก ปิดทองประดับกระจกภายนอกทาสีดำ ท้องเรือภายในทางสีแดง มีความยาว 44.90 เมตร ความกว้าง 3.14 เมตรใช้ฝีพาย 50 คน นายเรือ 2 คน คนถือธงท้าย 2 คน พลสัญญาณ 1 คน คนเห่เรือ 1 คน และคนถือฉัตร 7 คน
2. เรือพระที่นั่งนารายณ์ทรงสุบรรณ
เรือพระที่นั่งลำแรกที่มีหัวเรือเป็นรูปสัตว์ที่นำมาใช้ตั้งแต่สมัยอยุธยาโดยพระมหาจักรพรรดิ์ที่ทรงเปลี่ยนเรือเสือที่ใช้ลำเลียงคนและเสบียงไปกลายไปเป็นเรือชัยที่ติดปืนใหญ่ที่หัวเรือที่เป็นรูปสัตว์ต่างๆที่มีอยู่และถูกค้นพบในสมัยนั้นหรือเป็นสัตว์
ในเทพนิยาย สัตว์ต่างๆ เหล่านี้ เป็นตราประทับของหลายๆ กระทรวงเช่น ราชสีห์คชสีห์ นาค เรือหลวงบางลำตกแต่งหัวเรือเหมือนกับตราพระมหากษัตริย์ หัวเรือรูปครุฑเป็นแบบของตราประทับของพระมหากษัตริย์ซึ่งเป็นรูปครุฑกางปีก ซึ่งเป็นที่เคารพเสมือนสมมุตเทพ ประทับอยู่บนเรือ เป็นที่นับถือมาแต่ครั้งโบราณเรือพระที่นั่งนารายณ์ทรงสุบรรณ เมื่อย้อนกลับไปสมัยพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่3 ในช่วงต้นกรุงรัตนโกสินทร์ (พ.ศ. 2367 – 2400) พระองค์ทรงมีพระราชประสงค์ให้ต่อเรือตามแบบสมัยอยุธยา อันที่จริงแล้วยังมีข้อความในบันทึกกล่าวไว้ว่า พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงดำริว่าการจัดสร้างเรือพระที่นั่ง
นารายณ์ทรงสุบรรณ หรือเรือพระที่นั่งมงคลสุบรรณในเวลานั้นได้สร้างเกียรติยศให้กับประเทศชาติโดยรวม เรือพระที่นั่งลำนี้มีความยาว 44.30 เมตร กว้าง 3.20เมตร และลึก 1.10 เมตร ภายในเรือทาสีแดงและจุฝีพายได้ 65 คน หัวเรือแบบเดิมเป็นรูปพญาครุฑ หรือครุฑทรงนาค เจาะรูใต้ครุฑเพื่อใส่ปืนใหญ่ การเรือพระราชพิธีได้รับการสร้างโดยกองทัพเรือหลวงและฝ่ายช่างศิลป์เพื่อเป็นเกียรติแก่ปี กาญจนาภิเษกครองสิริราชสมบัติของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชครบรอบ 50 ปี เรือลำนี้ถูกใช้ในพระราชพิธีถวายผ้าพระกฐินในปี 2539 2542และการประชุมApec ปี 2546
3. เรือพระที่นั่งอเนกชาติภุชงค์
เป็นเรือพระที่นั่งศรี ต่อในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 หัวเรือสลักรูปนาคเล็กๆ ลำเรือภายนอกทาสีชมพู ท้องเรือภายในทาสีแดงยาว 45.40 เมตร กว้าง 3.15 เมตร ลึก 1.11 เมตร กินน้ำลึก 0.46 เมตร กำลัง3.50 เมตร ฝีพาย 61 คน นายท้าย 2 คน นายเรือ 2 คน คนถือธงท้าย 1คน พลสัญญาณ 1 คน คนเห่ 1 คน และคนถือฉัตร 7 คน
4. เรือพระที่นั่งอนันตนาคราช
เป็นเรือพระที่นั่งบัลลังก์นาค7 เศียร ลำแรก ต่อในสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 4 เป็นเรือพระที่นั่งกิ่ง ลำปัจจุบันต่อขึ้นใหม่ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 6 ลำเรือภายนอกทาสีเขียวท้องเรือภายในทาสีแดง ยาว 42.95 เมตร กว้าง 2.95 เมตร ลึก 0.76 เมตร กินน้ำ
ลึก 0.31 เมตร กำลัง 3.02 เมตร ฝีพาย 54 คน นายท้าย 2 คน นายเรือ 2 คน คนถือธงท้าย 1 คน พลสัญญาณ1 คน คนเห่ 1คน และคนถือฉัตร 7 คน
มีบทเพลง 4 บท ร้องในเวลาที่ต่างกัน บทแรกเรียกว่า เกริ่นเห่ บทนี้บอกให้ทราบว่าเรือจะเคลื่อนที่แล้ว บทที่สอง ชวาลาเห่ มีจังหวะช้า ได้ยินเมือเรือออกไปอย่างช้าๆ ฝีพายพายเรือช้าๆ จากท่า ก่อนที่ความสนุกจะเริ่ม มีบทเพลงยอยศกษัตริย์เพลงบทสุดท้ายนั้นสนุกที่สุด เรียกว่า มูลเห่ กล่าวถึงความสวยงามของขบวนพยุยาตราทางชลมารค ฝีพายพายเรืออย่างมีความสุขไปตามความเร็วที่เพิ่มขึ้น
พิธีการทั้งหมดเป็นภาพที่น่าประทับใจ ไม่ใช่เพียงแค่ความบันเทิงเท่านั้น พิธีนี้มีความหมายลึกซึ้งสำหรับคนไทยเพราะเป็นการบ่งบอกถึงประเทศของพวกเขาในโลก การเชื่อมโยงมนุษยชาติ ต่อประวัติศาสตร์ทั้งหมดและยกย่องสัญลักษณ์ส่วนรวมของวัฒนธรรมของคนไทยคือ พระมหากษัตริย์ และยังเป็นการเป็นการเปิดเผยความกว้างขวางของการออกแบบไทยและศิลปะการตกแต่งอันสวยงาม
No comments:
Post a Comment